-
1 казага калу
в своё вре́мя не сде́лать (что-л.) -
2 бәла-казага очрау
= бәла-казага төшү; бәла-казага тару; бәла-казага юлыгу; бәла-казага калу попа́сть в беду́, оказа́ться в беде́ -
3 бәла-казага калу
-
4 бәла-казага тару
-
5 бәла-казага төшү
-
6 бәла-казага юлыгу
-
7 бәла-каза
сущ.; собир.бе́дствия, бе́ды, несча́стьяберәүгә дә бәла-каза килмәсен — пусть никого́ не пости́гнут бе́ды
- бәла-казага очраубәла-каза китерү — приноси́ть несча́стье
- бәла-казага төшү
- бәла-казага тару
- бәла-казага юлыгу
- бәла-казага калу -
8 каза
сущ.1) беда́, бе́дствие, несча́стье; злоключе́ниеказага очрау — подверга́ться беде́, терпе́ть бе́дствие, очути́ться в беде́
каза күрү — терпе́ть бе́дствие
2) напа́сть, ги́бель (скота, живности)3) убы́ток, уще́рб, уро́н, утра́та, поте́ря, несча́стный слу́чай ( в хозяйстве)•- казага калу -
9 таза
1. прил.таза егет — ро́слый, кре́пкий молодо́й челове́к
таза бозау — упи́танный телёнок
2) тяжёлый, уве́систый, кре́пкийтаза адымнар белән — уве́систыми шага́ми
таза куллы кеше — челове́к с кре́пкой руко́й
3)а) кре́пкий, про́чный ( о вещах)таза бүрәнә — кре́пкое ( без пороков) бревно́
таза итек — про́чные сапоги́
б) здоро́вый, не больно́йтаза чагында таш ташы — пока́ здоро́в - рабо́тай
4) чи́стый, опря́тныйтаза кием — чи́стая оде́жда
янгын сүндергәндә таза су сайламыйлар — (посл.) когда́ ту́шат пожа́р, не до чи́стой воды́ (букв. не выбира́ют чи́стой воды́)
5) безупре́чный, беспоро́чный2. нареч.таза иман — безупре́чная ве́ра
1) кре́пко, уве́систо, тяжело́; здо́рово; ве́скотаза йөрү — ходи́ть уве́систо и тяжело́
таза әйтү — сказа́ть ве́ско
таза әйтте — здо́рово сказа́л (сказану́л)
2) кре́пко, про́чнотаза эшләнгән — сде́лано (срабо́тано) про́чно
таза ясалган нәрсә казага юлыкмас — е́сли вещь сде́лаешь про́чно - из-за неё в беду́ не попадёшь
3) чи́сто; опря́тнотаза итеп юу — чи́сто мыть (стира́ть)
4) перен. беспоро́чногомерлектә таза яшә — проживи́ безупре́чно
•- таза тормышлы••таза егу — туши́ровать (в борьбе́) вчисту́ю (т. е. не по баллам)
См. также в других словарях:
казалану — Казага дучар булу, казалы булу … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
бетү — I. 1. Ахырга килеп җитү, төгәлләнү, тәмам булу, тукталу. Тотылу, сарыф ителү (акча, азык төлек, материал һ. б. ш. тур.) 2. Юкка чыгу, юк булу 3. Нәр. б. тирәлек яки вакыт ягыннан чиге булу, шул чиккә килеп җитү 4. Зур бәлә казага тару 5. күч. Үлү … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
каза — Афәт, зур зыян, бәхетсезлек. КАЗА КЫЛУ – Берәр нәрсәне вакытында үти алмыйча, икенче вакытта үтәү. КАЗАГА КАЛУ – Вакытында үтәлми калу … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
таман — (ТАМАНЛАУ) (ТАМАНЛЫК) – хәб. 1. Зурлыгы, күләме яки башка үлчәме буенча кирәгенчә. Тиешле чамада (үлчәмдә, пропорциядә һ. б.) , тиешенчә, кирәгенчә 2. с. Кирәкле температурадагы, эссе дә, суык та түгел 3. ирон. Камил түгел, аз гына җитенкерәми… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
харап — 1. с. ,хәб. Куркыныч, коточкыч, бик начар 2. рәв. сөйл. Бик, искиткеч харап уңган 3. ы. Үпкә катнаш гаҗәпләнүне яки искитмәүне, иронияне белдерә харап инде, тубы белән уйнарга да ярамый. ХАРАП БУЛУ (ИТҮ) – 1) Һәлак булу 2) Бәхетсезлеккә төшү,… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
